Poza redukcją zmarszczek mimicznych twarzy, toksyna botulinowa stosowana jest także do leczenia nadpotliwości zlokalizowanej, to znaczy dotyczącej ograniczonych obszarów skóry np. twarzy, pach, dłoni lub stóp.
Substancja ta blokując sygnał z zakończeń nerwowych, hamuje nadmierne pocenie. Efekt zmniejszonej potliwości w obrębie leczonej okolicy jest kilkumiesięczny i wyraźnie poprawia komfort życia. Zabieg redukuje nie tylko wydzielanie potu, ale także powstawanie przykrego zapachu związanego z nadmierną potliwością. Zablokowanie gruczołów potowych na takiej powierzchni nie wpływa na funkcjonowanie ludzkiego organizmu, nie wiąże się również ze zwiększoną potliwością skóry w innych obszarach. Piśmiennictwo medyczne podaje przypadki przejściowego osłabienia siły mięśni rąk jako wynik terapii nadpotliwości dłoni (istotne w przypadku wykonywania zawodów wymagających precyzji, jak muzyk, zegarmistrz, mechanik). Przeciwwskazaniami do zastosowania iniekcji z toksyny botulinowej są: ciąża i okres karmienia piersią, choroby przebiegające z gorączką, przyjmowanie antybiotyków z grupy aminoglikozydów, uczulenie na albuminę ludzką, choroby autoimmunologiczne, stany zapalne skóry w przewidywanym miejscu podania preparatu (opryszczka, trądzik), choroby płytki mięśniowo-nerwowej np. miastenia, choroby układu nerwowego, np. choroba Alzheimera, stwardnienie rozsiane, choroba Parkinsona.